جوان آنلاین: گذر به مناطق محروم نشان می‌دهد که حضور گروه‌های جهادی در این نقاط و توجه به نیاز‌ها و کمبود‌های هموطنان ساکن در چنین مناطقی باعث شده طی سال‌های اخیر بخشی از مشکلات مرتفع شوند. البته تخصصی‌شدن گروه‌های جهادی نقطه قوت این حرکت‌ها به شمار می‌آید. طی سال‌های اخیر وقتی یک گروه جهادی وارد روستا یا منطقه‌ای محروم می‌شد و در آنجا اردو می‌زد، کاملاً مشخص بود که جهادگران چه هدفی دارند و برای رفع چه مشکلات، معضلات و نیاز‌هایی به آنجا رفته و چه خدماتی ارائه می‌دهند. گروه جهادی «شهید محمد احمدیان» از جمله این گروه‌هاست که در شهرستان‌های حمیدیه، سوسنگر و شوش استان خوزستان خدمات‌رسانی می‌کند. گروهی که مسئول آن یک بسیجی باتجربه به نام مرتضی رضاپور بوده و حالا با همراه‌کردن تعدادی از پزشکان و دندانپزشکان و کادر درمان و مسئولان استان هر ناممکنی را ممکن می‌سازند.
در حالی که در شهرستان‌های خوزستان مناطق محروم و کم‌برخورداری وجود دارد، اما در عوض گروه‌های جهادی زیادی هم در این استان حضور دارند که کارشان رسیدگی به هموطنان نیازمند است.
یکی از ویژگی‌های گروه‌های جهادی حاضر در خوزستان این است که همپوشانی کرده و در برخی اردو‌ها با هم حضور می‌یابند تا خروجی کار بهتر باشد.
مرتضی رضاپور، مسئول یکی از همین گروه‌های فعال است که توانسته متخصصان زیادی را دور هم جمع کند تا به کمک هموطنان نیازمندشان بروند.
وقتی با این جهادگر به گفت‌و‌گو نشستیم، قبل از هرچیز به سال‌ها قبل و زمانی که تصمیم گرفته بود یک گروه جهادی تشکیل بدهد، بازمی‌گردد و می‌گوید: «درست در اولین ماه‌های سال ۱۳۸۰ بود که رسماً عضو نیروی مقاومت بسیج شدم. در آن زمان بسیج بیشتر کار‌های فرهنگی می‌کرد و گروه‌های جهادی هم در حال شکل گرفتن بودند. من مدت‌ها بود که سعی می‌کردم خودم را به سازمان یا نهادی برسانم تا بتوانم برخی فکر‌ها و ایده‌هایم را در جامعه پیاده و عملی کنم. حس از بین‌بردن محرومیت و فقرزدایی از روستا‌های ضعیف و مناطق کم‌برخوردار موجب شد تا هیچ‌وقت احساس خستگی نکنم. بعد از اینکه چندین ماه به صورت انفرادی مایحتاج خانواده‌های نیازمند را تأمین می‌کردم، تصمیم گرفتم یک گروه جهادی تشکیل بدهم.»
این جهادگر فعال ادامه می‌دهد: «به همراه دیگر دوستانم که حالا نام جهادگر را روی خودشان گذاشته بودند، اسم گروه‌مان را «شهید محمد احمدیان» که اولین شهید محله ما بود، گذاشتیم. در ابتدا جهادگران این گروه تمام هم و غم خود را برای آماده‌سازی بسته‌های معیشتی گذاشته بودند، اما به مرور عرصه فعالیت و خدمات تخصصی‌تر شد و در حوزه سلامت و بهداشت و درمان و تأمین نیاز‌های اعضای خانواده متمرکز و برنامه‌ریزی‌ها به این سمت رفت.»
او به روز‌های سخت کرونایی گریزی می‌زند و با بیان اینکه ایام سختی را تجربه کردیم و باعث شد با بچه‌ها برای کمک به هموطنان وارد میدان شویم، توضیح می‌دهد: «زمانی که احساس کردم بسیاری از مردم و مسئولان از ترس شیوع این بیماری ناخودآگاه در خانه‌های‌شان پناه گرفتند، متوجه شدم در میان آنها خانواده‌های کم‌برخورداری وجود دارد که باید نیازهای‌شان مورد توجه قرار گیرد و تأمین شود. از یک طرف حجم ورود مبتلایان به بیمارستان‌ها زیاد بود و از طرف دیگر تعداد زیاد متوفیان کرونایی کار را پیچیده کرده بود و باید برای‌شان فکری می‌شد. وقتی این خلأ را احساس کردم به دوستان بسیجی‌ام گفتم اینجا دقیقاً همانجایی است که باید پای کار نظام و انقلاب و مردم بیاییم. از همان موقع فعالیت‌ها هم زیاد شد و تعریف جدیدی به خود گرفت. در قدم اول، ما به صورت تخصصی تیم رهگیری بیماران کرونایی، تیم‌های پخش لوازم بهداشتی از قبیل ماسک و مواد ضدعفونی کننده، تیم‌های ارائه واکسن و تیم‌های تغسیل اموات را با کمک شبکه بهداشت و درمان برپا کردیم. در این میان سپاه استان مردانه به میدان آمد و کمک قابل توجهی به ما کرد تا بتوانیم باری از روی دوش مردم برداریم.»
از ویزیت تا عمل‌های جراحی رایگان
مرتضی که سال‌ها تجربه کار جهادی داشت، توانست شبکه‌ای از گروه‌های جهادی بسازد و جهادگرانی را به میدان بیاورد که هم در کوچه و خیابان، هم در بیمارستان‌ها، درمانگاه‌ها هم در غسالخانه‌ها و آرامگاه‌ها مشغول فعالیت شوند.
او می‌گوید: «رهبر انقلاب، بار‌ها تأکید فرمودند که ما صرفاً با کار اداری نخواهیم توانست این کشور را به سامان برسانیم. حضرت آقا نکته جالبی را فرمودند که هر کجا انقلابی عمل کردیم، پیش رفتیم؛ هر کجا از کار جهادی غفلت کردیم، عقب ماندیم. اگر با نگاه جهادی و کار تشکیلاتی مناسب پیش رفتیم و مردم توانستند آثار و خیر و برکات این کار را درک کنند، آنها هم همپای بچه‌های جهادی وارد میدان می‌شوند و از هیچ تلاشی برای نیل به هدفی که در پیش است، مضایقه نمی‌کنند؛ بنابراین هدف مشخص ما در این اردو‌های جهادی و برنامه‌هایی که در خصوص ویزیت رایگان و خدمات بهداشتی و درمانی در روستا‌های کم برخوردار، محروم و دور افتاده وجود دارد، این است که بتوانیم در حوزه ارتقای سلامت و رفع محرومیت‌هایی که در این بخش وجود دارد، گام برداریم.»
او در مورد جهادگران متخصصی که در حال حاضر با این گروه همکاری دارند، می‌گوید: «از دوران کرونایی درس‌های زیادی گرفتیم و بعد از آن، سعی کردیم به صورت ابداعی، تیم گروه پزشکان مان را که شامل ۱۵ پزشک متخصص اعم از متخصص زنان، اطفال، داخلی، قلب و عروق، مغز و اعصاب و چشم پزشک و تیم دارویی است برای خدمت‌رسانی در قالب یک گروه جهادی، منسجم و فرایند خدمات‌رسانی کامل کنیم. الان به جایی رسیده‌ایم که وقتی بیماری در روستایی ویزیت رایگان می‌شود، بعد از تجویز دکتر، دارویش را همزمان در همانجا از تیم دارویی تحویل گرفته و در روند درمان قرار می‌گیرد. این چرخه، در بازه‌های زمانی مختلف به پایش تأثیر مداوای بیماران می‌پردازد و تا زمان بهبودی ادامه دارد.»
مرتضی تأکید می‌کند که تعدادی از داروخانه‌های منطقه با گروه‌های جهادی همراهی کرده و برای پشتیبانی از حرکت‌های خیرخواهانه به میدان آمده‌اند. وی در این مورد می‌گوید: «داروخانه‌هایی را به عنوان بخش پشتیبان داریم که واقعاً همیشه لطف‌شان شامل حال مردم محروم بوده است. چون در حوزه دارو، هم گرانی و هم کمبود وجود دارد، ولی ما خوشبختانه توانستیم با گفت‌و‌گو با داروخانه‌ها و سفارش پزشکان جهادی برخی از دارو‌ها را تأمین کنیم. در شهرستان‌های مختلف استان خوزستان داروخانه‌هایی هستند که در حوزه تأمین دارو همیشه کمک حال ما و خانواده‌های کم‌برخوردار بوده‌اند. همچنین به جز ویزیت رایگان، ما در هر منطقه‌ای که اردو می‌زنیم، یک تیم اورژانس هم مستقر می‌کنیم تا اگر خدایی نکرده مریض بدحال داشتیم سریع به شهرستان اعزام و به بیمارستان انتقال داده شود.»
پزشکان، مبلغان گروه‌های جهادی
مسئول گروه جهادی شهید احمدیان با بیان اینکه پزشکان شرایط بسیار خوب و راحتی می‌توانند داشته باشند، ضمن اینکه در مطب‌های‌شان هم درآمد بالایی دارند، ادامه می‌دهد: «با تمام این شرایط از سال‌های بعد از کرونا تاکنون پزشکان زیادی با ما همراه شده‌اند و حتی خودشان به جذب همکاران‌شان و دعوت از آنها برای حضور در اردو‌های جهادی می‌پردازند. برای رسیدن به چنین وضعیتی ما کار خاصی نکردیم، فقط ابتدا با همکاران پزشک و دندانپزشک که به جمع ما پیوسته بودند، جلسه گذاشتیم و نحوه کار و فعالیت‌های‌مان را شرح دادیم که ما می‌خواهیم این کار را برای مناطق محروم انجام دهیم. سپس آنها با ما همراه شدند و به روستا‌های مناطق دور افتاده و محرومی که حتی توان خرید یک قرص استامینوفن را ندارند، آمدند. در آنجا نظام برنامه‌ها و هدف کار‌های جهادی را مشاهده کردند. جالب اینکه دوستان پزشک ما پیش‌قدم شدند و چند پزشک دیگر را برای فعالیت‌های جهادی بعدی دعوت کردند. همین که به پزشکان توضیح می‌دهیم این فعالیت‌ها از نظر اعتقادی یک کار خداپسندانه و انسان دوستانه است، خودشان طالب حضور و فعالیت در کار‌های جهادی و اقدامات ویژه در اردو‌ها می‌شوند.»
رضاپور به کمک‌های سازمان‌ها و نهاد‌ها در جهت بهتر انجام شدن خدمات جهادگران اشاره کرد و می‌گوید: «بچه‌های گروه و جهادگران کار خودشان را می‌کنند و هر چه در توان دارند در طبق اخلاص می‌گذارند، اما در کنار آن و حضور در اردو‌های جهادی، در حال رایزنی با نهاده‌های متولی، از جمله بخشداری و شبکه بهداشت و درمان هستیم. مذاکرات و گفت‌و‌گو‌هایی که در این زمینه انجام شده، نتیجه‌بخش بوده و توانستیم چند مسئول دولتی را به تیم گروه جهادی اضافه کنیم. تعدادی از بخشداران به عنوان عضوی از گروه جهادی با تمام همکاران‌شان در کنار ما حاضر شده و به بقیه مشکلات مردم از نزدیک رسیدگی می‌کنند.»
